دانشمندان مکانی را که بیشتر شهاب‌سنگ‌ها از آنجا می‌آیند پیدا کرده‌اند.

براساس این بررسی، خاستگاه حدود ۷۰ درصد تمامی شهاب‌سنگ‌ها تنها از سه خانواده [سیارکی] است.

این خانواده‌ها [یا دسته‌های سیارکی] پس از یک مجموعه برخورد در کمربند سیارکی شکل گرفته‌اند: یکی از این برخوردها ۵.۸ میلیون سال پیش، دیگری ۷.۵ میلیون سال پیش، و برخورد سوم ۴۰ میلیون سال پیش رخ داده است. یکی از آن‌ها که به خانواده ماسالیا معروف است، به‌تنهایی عامل ۳۷ درصد از سیارک‌ها است.

این سه خانواده به این دلیل که نسبتا جوان‌اند سبب ایجاد این تعداد زیاد سیارک شده‌اند، چرا که مدت زیادی از شکل‌گیری آن‌ها نمی‌گذرد، هنوز تکه‌های زیادی باقی‌مانده و در فضا شناور است، و حرکت سریع آن [تکه‌های باقی‌مانده] سبب می‌شود که بتوانند به‌‌راحتی از کمربند سیارکی خارج شوند - و شاید به سمت زمین بیایند.

محققان همچنین توانستند خاستگاه تعداد بیشتری از شهاب‌سنگ‌ها را شناسایی کنند. در مجموع، این بدان معناست که پژوهشگران می‌دانند بیش از ۹۰ درصد شهاب‌سنگ‌ها از کجا آمده‌اند.

و این همچنین به این معناست که دانشمندان توانسته‌اند خاستگاه سیارک‌هایی در ابعاد و مقیاس کیلومتری را ردیابی کنند که ممکن است زمین را تهدید کنند و در ماموریت‌های فضایی اخیر مورد توجه ویژه قرار گرفته‌اند.

با این حال، دانشمندان با در نظر گرفتن اینکه مابقی [سیارک‌ها] ناشناخته‌‌اند، امیدوارند که تحقیقات بیشتری روی آن‌ها انجام دهند و بر خانواده‌های جوان‌تری تمرکز کنند که احتمالا ۱۰ درصد باقی‌مانده را تشکیل می‌دهند.

این اکتشافات پس از آن انجام شد که دانشمندان خانواده‌های اصلی شهاب‌سنگ‌ها را در کمربند [سیارکی] بررسی کردند و برای درک نحوه برخورد و حرکت آن‌ها از شبیه‌سازی رایانه‌ای استفاده کردند.

این یافته‌ها در مجموعه‌ای از مقالات جدید گزارش شده‌اند: یکی از آن‌ها ماه گذشته در مجله «آسترونومی اند آستروفیزیکس» (Astronomy and Astrophysics) و دو مقاله دیگر [روز ۱۶ اکتبر (۲۵ مهر)] در [مجله] نیچر (Nature) منتشر شده‌اند.